przygotowanie gazpacho

pomidory kroję na kawałki, nie obierając ze skórki.
ogórki obieram, paprykę i paprykę pozbawiam gniazd nasiennych, cebulę obieram z suchych warstw.

warzywa wkładam do miski i posypuję solą, mieszam i pozostawiam na blacie – minimum 30 minut. 
to jedna z bezcennych wskazówek dotyczących przygotowania chłodnika, które zawdzięczam Jadłonomii: zamiast po prostu blendować warzywa i solić w trakcie miksowania, lepsze rezultaty daje pokrojenie ich na grube kawałki, posolenie i odstawienie na jakiś czas – minimum pół godziny. w tym czasie warzywa trochę zmiękną i puszą sok, co sprawia że łatwiej i lepiej się blendują. miksując otrzymujemy bardziej kremową, jedwabistą konsystencję, a zupa nie będzie miała tendencji do rozwarstwiania się i oddzielania wody.

po pół godzinie lekko odsączam warzywa – kładę po prostu na sitku, podstawiając pod nie miskę. sok, który zgromadzi się w misce zachowuję.
warzywa przekładam do blendera, dodaję ocet winny, odrobinę syropu klonowego i szczyptę chilli. wszystko dokładnie blenduję. dodaję sok z warzyw – ten z miski – i blenduję na najwyższych obrotach przez kolejną minutę. 

zwalniam trochę obroty ( z 10 do 8 w moim blenderze ) i POWOLI dodaję oliwę – najlepiej, aby ściekała wąską strużką do blendowanej mieszanki. 
to druga rewolucyjna podpowiedź Jadłonomii: dodawanie oliwy do już zmiksowanego na gładko kemu, powolutku, jak przy robieniu majonezu jest kluczowe. w ten sposób tworzy się emulsja, całość się nie rozdziela, a zupa jest cudowanie aksamitna. ten proces, nazywany emulsyfikacją, polega na rozbiciu tłuszczu na jak drobniejsze cząsteczki, co daje stabilność. im wyższe obroty miksera, tym lepiej! 
ja wykorzystuję cechę mojego blendera: wlewam oliwę na pokrywkę, która ma specjalną szparkę przeznaczoną do powolnego ściekania płynów.

próbuję, jeśli potrzeba dosalam { zazwyczaj nie potrzeba }, albo dodaję jeszcze odrobinę syropu klonowego.
zupa ma cudowną aksamitną konsystencję i jest bardzo stabilna – ponowne miksowanie, mieszanie, ani przechowywanie nie powoduje rozwarstwienia. 

serwuję od razu po zmiksowaniu, albo odstawiam do lodówki, aby jeszcze ochłodzić.

szybka „salsa” czyli garnish

ogórki obieram, paprykę pozbawiam gniazd nasiennych.
kroję w drobniutką kosteczkę.
skrapiam sokiem z cytryny, solę, oprószam pieprzem i mieszam.

gazpacho podaję z szybką salsą, oprószoną świeżo mielonym czarnym pieprzem, czasem chili z listkami bazylii i mazami z jak najszlachetniejszego balsamico – powinno być gęste i cudowne w smaku. 
czasem dodaję na wierzch troszkę gęstego, zimnego jogurtu greckiego… 

cudownego, pomidorowego orzeźwienia Wam życzę!